Za Suboticu, smeštenu na krajnjem severu ove naše male zemlje, slobodno se može reći da je kraljica među gradovima. Na istom mestu prvi put se zvanično javlja krajem XIV veka i to pod imenom Szabatka, jednim od 200 imena kojim su je oslovljavali razni osvajači. Budući da je bila na mestu gde se dodiruju dve potpuno različite kulture, turska i mađarska, sputavana je u svom razvoju. Kada se 1779. godine okitila titulom slobodnog kraljevskog grada, počinje njeno buđenje. Posle Prvog svetskog rata, ulazi u sastav Kraljevine SHS kao Subotica i pod tim imenom znamo je i danas.
Grad umetničkog pravca
Krajem XIX i početkom XX veka u Evropi se razvija umetnički pravac art nuvo, liberti, jugendštil, u našim krajevima poznatiji kao secesija. Inspirisan prirodnim oblicima, neobičnim krivuljama, nesvakidašnjom kombinacijom boja arhitekture, razvija se potpuno novi pravac. Ako ne znate kako izgleda secesija, prošetajte ulicama Subotice. Najpoznatiji spomenici secesije ujedno su i turistički najatraktivniji objekti. Impozantan objekat koji dominira glavnim gradskim trgom, Gradska kuća osnovni je simbol Subotice. Ukoliko uđete unutra velika je verovatnoća da ćete naleteti na neku svadbu, koncert ili sednicu u Velikoj većnici. A ako se odvažite i popnete do visine od 45m, imaćete priliku da sa poznatog vidikovca uživate u panorami grada.
Nogu pred nogu, jer jedino tako možete uživati u lepoti ovog grada, duž korzoa, odnosno glavne šetališne zone, stižemo do parka i istoimenog objekta – Rajhlove Palate. Godine 1902. Ferenc Rajhl podigao je objekat nesvakidašnjih ukrasa, boja i materijala, objekat u kome je živeo i radio. Inspirisan tradicijom i običajima iz Mađarske, prirodom i ljubavlju, palata je ukrašena motivima cveća, srca, koloritnim krovovima. U ovom tipičnom primerku secesije, danas je Savremena galerije Subotice.
Na Trgu sinagoge, od 1903. godine nalazi se kuća dr Mikloša Demetre, primer bečke secesije. Punih šezdeset godina, palata je bila štamparija, sve do 2008., kada je renovirana i pretvorena u Gradski muzej.
Nasuprot muzeja nalazi se čuvena subotička sinagoga. Ovo je jedina sinagoga u Evropi koja ima elemente mađarske secesije. Motivi paunovog pera, ruža, ljiljana, lala, nalaze se u kompletnoj arhitekturi ovog objekta, a na zidovima i krovu upotpunjeni su elementima Žolnai keramike. Sinagoga visoka 40m dominira tim delom grada. Danas ona nema versku funkciju, polako se renovira i otvorena je za turističke posete.
Grad multikulturalnosti
Mešanje različitih naroda i njihovih kultura, ostavilo je dubok trag na duhovnost grada. Na relativnom malom prostoru smeštene su pravoslavna crkva, katedrala, franjevačka crkva i secesionistička sinagoga. Pravoslavna crkva Svetog Vaznesenja Gospodnjeg sa početka XVIII veka današnji barokni izgled dobila je početkom XX veka. Katedrala Svete Tereze Avilske, zaštitince grada, danas je poznata kao Velika crkva. Katedrala datira sa kraja XVIII veka. Godine 1974. papa joj daje titulu manje bazilike. Franjevačka crkva Svetog Mihovila, podignuta je na temeljima srednjovekovnog utvrđenja. Pored crkve, danas postoji i samostan.
